Post 7
editLorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quod iam a me expectare noli. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? An hoc usque quaque, aliter in vita? Hoc non est positum in nostra actione. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Duo Reges: constructio interrete. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Hoc est non dividere, sed frangere. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
comments
Add comment